THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES

Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2010

Αφιερωμένο...

Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2010

You can't stop falling...

Αυτή τη φορά σας εχω ακόμη ένα αγαπημένο τραγούδι από τους Pet Shop Boys, ενός από τα πιο λατρεμένα synthpop συγκροτήματα του 20ου αιώνα. Οι στίχοι μιλούν από μόνοι τους και οφείλω να ομολογήσω οτι μιλούν απ' ευθείας στην ψυχή.



Sooner or later, this happens to everyone
To everyone

You can live your life lonely
Heavy as stone
Live your life learning
And working alone
Say this is all you want
But I don't believe that it's true
'Cause when you least expect it
Waiting round the corner for you

Love comes quickly, whatever you do
You can't stop falling (Ooh ooh)
Love comes quickly, whatever you do
You can't stop falling (Ooh ooh)

You can live a life of luxury
If that's what you want
Taste forbidden pleasures
Whatever you want

You can fly away to the end of the world
But where does it get you to?
'Cause just when you least expect it
Just what you least expect

Love comes quickly, whatever you do
You can't stop falling (Ooh ooh)
Love comes quickly, whatever you do
You can't stop falling (Ooh ooh)

I know it sounds ridiculous, but speaking from
experience
It may seem romantic, and that's no defense
Love will always get to you

Sooner or later, sooner or later, this happens to
everyone
To everyone

You can fly away to the end of the world
But where does it get you?

Love comes quickly, whatever you do
You can't stop falling (Ooh ooh)
Love comes quickly, whatever you do
You can't stop falling (Ooh ooh)
Love comes quickly, whatever you do
You can't stop falling (Ooh ooh)
(Oooh)

Love comes quickly, whatever you do
You can't stop falling (Ooh ooh)
Love comes quickly, whatever you do
You can't stop falling (Ooh ooh)

Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2010

You were always on my mind...



Maybe I didn't treat you quite as good as I should
Maybe I didn't love you quite as often as I could
Little things I should've said and done, I never took the time
You were always on my mind
You were always on my mind

Maybe I didn't hold you all those lonely, lonely times
And I guess I never told you, I'm so happy that you're mine
If I made you feel second best, I'm so sorry, I was blind
You were always on my mind
You were always on my mind

Tell me, tell me that your sweet love hasn't died
Give me one more chance to keep you satisfied
Satisfied

Little things I should've said and done, I never took the time
You were always on my mind
You were always on my mind

Tell me, tell me that your sweet love hasn't died
Give me one more chance to keep you satisfied

You were always on my mind
You were always on my mind
You were always on my mind
You were always on my mind
You were always on my mind
You were always on my mind

Maybe I didn't treat you quite as good as I should
Maybe I didn't love you quite as often as I could
Maybe I didn't hold you all those lonely, lonely times
And I guess I never told you, I'm so happy that you're mine

Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010

Όταν...

Όταν κάθε μου κύτταρο παραλύει
στην σκέψη του γλυκού φιλιού σου...
Όταν κάθε κομμάτι της καρδιάς μου γίνεται θρύψαλα
έπειτα από κάθε όνειρο που σε περιέχει...
Όταν το τηλέφωνο δεν χτυπά
ύστερα από αμέτρητες χαμένες ώρες μακριά σου...
Όταν εξαντλείω όλο μου το είναι
για να βρεθώ δίπλα σου...
Όταν αυτά τα λόγια είναι λίγα
για να περιγράψω αυτά που νιώθω...
Έτσι είναι η αγάπη μου για σένα...
γεμάτη "όταν" και χωρίς απαντήσεις!

Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2010

Leave me another day...

Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου 2010

Teleio remixaki

Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2010

Complétement paralysé...

How much can you take???????





well, clean up the dirt
there's just more dirt to clean up tomorrow
make the beds you just have to make tomorrow
wash the dishes, more to wash tomorrow
make dinner, it just gets eaten. doesn't it?
the world keeps growing and feeding
doesn't feed you, does it?

but, uh, how much can you take?
how much can you take before you snap?
how much can you take?
how much can you take?
how much can you take?
how much can you take before you snap?

lying on your bed looking at the ceiling
waiting for something to happen
and knowing all the time that you were meant
for something better.
feeling it
wanting it
but, uh, how much can you take?
how much can you take?
how much can you take before you snap?

Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2010

Περί της απόλυτης μιζέριας... έλεος πια

Αγαπητοί φίλοι,
το θέμα που διαλέγω να σχολιάσω αυτή τη φορά, αφορά το χιλιοσχολιασμένο θέμα της Ανώτατης Εκπαίδευσης όπως αυτή βιώνεται στην ηλιόλουστη χώρα μας την Ελλαδίτσα.
Ξέρω θα σκεφτείτε φτάνει πια, βαριέμαι να διαβάσω κάτι γι' αυτό το θέμα. Αλλά ειλικρινά νομίζω οτι πρέπει να μοιραστώ μαζί σας την αποψή μου.
Σήμερα συζητούσα με μια παρέα φίλων για το συγκεκριμένο θέμα. Το μόνο που άκουγα ήταν:
"το πανεπιστήμιο στην Ελλάδα είναι άχρηστο, οι καθηγητές είναι άθλιοι, το κράτος φταίει για όλα κοκ." Πράγματα που λίγο πολύ όλοι έχουμε ακούσει από τους ανθρώπους γύρω μας. Το μόνο που σκεφτόμουν κατά τη διάρκεια της συζήτησης, η οποία με εξόργισε ήταν το εξής: "Έλεος πιά παλιογκρινιάρηδες". ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ ΤΗΝ ΓΚΡΙΝΙΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΜΑ. Δε λέω οτι η ανώτατη εκπαίδευση στη χώρα μας είναι τέλεια, και σίγουρα θεωρώ οτι υπάρχουν ακόμη πολλά άλυτα θέματα. Αλλά δεν ανέχομαι να κατηγορεί το πανεπιστήμιο ο καθένας που ψάχνει να βρεί υπαίτιους για την αποτυχία του. Προσωπικά θεωρώ οτι η Ανώτατη Εκπαίδευση στη χώρα μας επιτελεί ένα αξιοπρεπέστατο έργο στα μέτρα τα οποία της θέτει ο εκάστοτε κυβερνητικός μηχανισμός και κυρίως σε ένα κατά τη γνώμη μου νεοσύστατο ακόμη κράτος. Και το λέω αυτό με ότι αντικειμενική προσέγγιση θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω. Γιατί προσωπικά δεν θεωρώ οτι ήταν θέμα τύχης το οτι σπούδασα σε ένα τμήμα με ικανότατους και μεταδοτικότατους καθηγητές, οι περισσότεροι από τους οποίους ενθάρρυναν την προσωπική προσπάθεια και την έρευνα. Τα περισσότερα ελληνικά πανεπιστήμια είναι στελεγχωμένα με ικανότατους εκπαιδευτικούς. Ακόμη έχουμε το προνόμιο της δωρεάν παιδείας, όποια και να είναι αυτή. Μπορεί να αναγκαζόμαστε να συνεισφέρουμε με αρκετά ίσως χρήματα στην αγορά συγγραμάτων, αλλά πρέπει να αναγνωρίσουμε το γεγονός οτι ένας σπουδαστής με χαμηλό εισόδημα μπορεί να τα βγάλει πέρα, ίσως όχι πολύ άνετα βέβαια, με δεδομένα πάντα τις φοιτητικές εστίες, την πολλές φορές δωρεάν λέσχη φαγητού, τις βιβλιοθήκες, τις μονάδες με υπολογιστές, τις υποτροφίες κτλ. Δεν μπορώ να ακούω συνέχεια για την άσχημη πλευρά της εκπαίδευσης και κυρίως από άτομα που πρώτον δεν την έχουν καν βιώσει και δεύτερον που είναι γεννημένοι loosers.
Ναι, θα παραδεχτώ ότι υπαρχουν σοβαρά προβλήματα όπως:
1. Η μη αντιστοιχία της ανώτατης εκπαίδευσης με την αγορά εργασίας. Αυτό είναι ένα πάρα πολύ σοβαρό θέμα, όμως δεν συνεπάγεται σε καμία περίπτωση οτι το πανεπιστήμιο δεν σου δίνει τα απαραίτητα εφόδια για να βγείς στην αγορά εργασίας.
2. Η μη προώθηση της έρευνας από το κράτος. Είναι η ταπεινή μου άποψη οτι μάθηση σημαίνει έρευνα. Όταν όμως οι κρατικές επιχορηγήσεις για προγράμματα έρευνας είναι πενιχρές, σχεδόν μηδαμινές, τι μπορεί να κάνει το εκάστοτε πανεπιστήμιο, ή ακόμα χειρότερα ο εκάστοτε εκπαιδευτικός;
3. Η παρερμηνεία του θεσμού του ασύλου. Το πανεπιστημιακό άσυλο είναι άσυλο ιδεών, όχι άσυλο εγκληματιών και όποιος παρεμποδίζει την ελεύθερη διακίνηση ιδεών και την ανταλλαγή γνώσεων είναι εγκληματίας. Οπότε σε καμία περίπτωση δεν έχει κανένας το δικαίωμα να με εμποδίσει να παρακολουθήσω το μαθημά μου και να εξεταστώ κατά τη διάρκεια της εξεταστικής περιόδου.
Αυτά είναι τα προβλήματα που βλέπω εγώ και ο μοναδικός που μπορεί να τα λύσει είναι η εκάστοτε κυβέρνηση. Αλλά δεν ανέχομαι άλλες απόψεις περί προβλημάτων εκ των έσω του πανεπιστημίου, περί διεφθαρμένων καθηγητών, περί γενικότερης αταξίας και ανοργανωσιάς. Προβλήματα αντιμετωπίζει το πανεπιστήμιο όπως και κάθε τι άλλο σ'αυτή τη χώρα, διεφθαρμένα άτομα υπάρχουν σε όλους τους επαγγελματικούς κλάδους και η ανοργανωσιά είναι φυσικό επακόλουθο της έλλειψης χρηματικών πόρων. Το πανεπιστήμιο και κυρίως οι καθηγητές, τουλάχιστον η πλειοψηφία τους, κάνουν το καλύτερο που μπορούν στα όρια του δυνατού. Είναι στο χέρι μας να τους βοηθήσουμε στο σημαντικό έργο το οποίο επιτελούν. Σταματήστε πια τη γκρίνια!!!!!!