La solitude

Πνευματικά κενά και
παιχνίδια με βάση την επιφάνεια.
Μια ατέλειωτη αναζήτηση
από το ένα ημισφαίριο στο άλλο.
Συναίσθημα και λογική
λογική και συναίσθημα.
Μα πώς έγινε έτσι ο κόσμος μας;
Πάρε με στα γόνατά σου,
όπως παλιά και τραγουδησέ μου.
Να νιώσω ξανά την τρυφερότητα
της ζωής και τα λαμπερά φώτα.
Κουράστηκα να βλέπω κουρασμένους ανθρώπους
και να ακούω εγωϊστικά επιφωνήματα.
Η μοναξιά φαντάζει ξαφνικά δελεαστική.
Για πόσο, δεν ξέρω.