Nude

Δεν μπορείς να μου το κάνεις αυτό.
Σε τι οφελεί, όταν τα μάτια σου κλείνεις,
το βήμα ανοίγεις,
και με πικρή όψη με χαιρετάς;
Κι εγώ βυθίζομαι σε δείνες,
στενές ολοσκότεινες κοιλάδες
γεμάτες με βότσαλα εγωισμού
και φαράγγια ανεξαρτησίας.
Δε θέλω να σου μιλάω ονειρικά
αλλά αυτή είναι η δική μου διάσταση.
Παραπέω σε κενά αέρος και
βολεύομαι μέσα στα μαύρα μου σύννεφα.
Μαύρα σύννεφα ναί.
Ο άλλοτε φωτεινός καυτός ήλιος μου
έχει γίνει ένα μεγάλο μαύρο σύννεφο.
Πώς με διώχνεις όταν αυτό το βλέμμα σου
μου φωνάζει μείνε;
Διώξε με, μόνο μη με ξανακοιτάς, μη σε ξαναδώ,
μην σε ξαναφανταστώ, μη μου ξανακάψεις το μυαλό,
μην ξαναπεράσεις σαν αέρας πάνω από το δέρμα μου.
Δεν θα το αντέξω πάλι.
Ένα σκοινάκι έμεινε
Και αυτοί οι λίγοι στίχοι
Για να μου θυμίζουν πως
Ζώ ακόμη.