Όταν κάθε μου κύτταρο παραλύει
στην σκέψη του γλυκού φιλιού σου...
Όταν κάθε κομμάτι της καρδιάς μου γίνεται θρύψαλα
έπειτα από κάθε όνειρο που σε περιέχει...
Όταν το τηλέφωνο δεν χτυπά
ύστερα από αμέτρητες χαμένες ώρες μακριά σου...
Όταν εξαντλείω όλο μου το είναι
για να βρεθώ δίπλα σου...
Όταν αυτά τα λόγια είναι λίγα
για να περιγράψω αυτά που νιώθω...
Έτσι είναι η αγάπη μου για σένα...
γεμάτη "όταν" και χωρίς απαντήσεις!
Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010
Όταν...
Αναρτήθηκε από Maria στις 3:55 π.μ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
Όταν μια αγάπη μένει στα "όταν", ίσως δεν αξίζει να λέγεται πια αγάπη...
Η αγάπη αν είναι αληθινή όσα "όταν" και να γνωρίσει, παραμένει αγάπη...
"otan" agapiseis 8a katalaveis...
Σαν ασπρόμαυρός καμβάς
Ένα πρωινό σκουρόχρωμο σαν όλα τ' άλλα του χειμώνα
μια ηλιαχτίδα ζεστή σαν καλοκαίρι ήρθε να ζεστάνει την κρύα μου καρδία
μια μέρα βαρετή και ξένη, άλλη μια του χρόνου τούτου
ένα αστέρι ξέφυγε απ' τη νύχτα κι έπεσε μπροστά στα σφαλιστά μου μάτια
μια ώρα πένθιμη, σαν ακολουθία σκοτεινή νεκρώσιμη
ένα τραγούδι με ένιωσε, σαν άλλη ανάσταση αγγίζοντάς με στην παλάμη
μια στιγμή που πέθαινα, σαν άστεγος στο δρόμο
μια αγάπη αέρινη σαν άνεμος δροσερός φύσηξε στην ανέγγιχτη ψυχή μου...
Πράσινος ανώνυμος....
Δημοσίευση σχολίου