Προπαγάνδα: 21ος αιώνας

Παρακολουθώντας το δελτίο ειδήσεων σήμερα παρατήρησα δύο γεγονότα με έναν κοινό παρονομαστή. Το ένα συμβάινει δίπλα μας, στη χώρα μας. Αφορά στη σύλληψη και προφυλάκιση του ηγούμενου της ιεράς μονής Βατοπεδίου Εφραίμ. Κατά την προφυλάκισή του εικόνες όπως αυτές συνέβησαν έξω από την ΓΕΔΑ.

Την ίδια ώρα πολιτικά πρόσωπα, κληρικοί και μοναχοί σπεύδουν να δηλώσουν την υποστήριξή τους προς το πρόσωπο του ιερομόναχου. Το πιο περίεργο, αυτά τα γεγονότα ξεκινούν ανήμερα την ημέρα των Χριστουγέννων με την πολιτική και οικονομική επικαιρότητα να τρέχει.

Είδηση δεύτερη, που αφορά στο θάνατο του ηγέτη της Βόρειας Κορέας Κιμ Γιονγκ-ιλ σε ηλικία 69 ετών από καρδιακή προσβολή. Γνωστός ως ο "Πολυαγαπημένος Ηγέτης", σχετίστηκε περισσότερο με την παράδοχή του, οτι η χώρα διαθέτει πυρηνικά όπλα και με τον οικονομικό μαρασμό της χώρας του επί της ηγεμονίας του. Επίσης κατηγορήθηκε για πολλά εγκλήματα πολέμου. Οι πρώτες εικόνες που είδαμε από την νεκρώσιμη ακολουθία του ήταν οι ακόλουθες:

Όταν είδα αυτές τις εικόνες από την νεκρώσιμη ακολουθία και τον σπαραγμό από τον απλό λαό, πραγματικά αναρωτήθηκα, υπάρχουν σήμερα τέτοιου είδους πολιτικές φυσιογνωμίες για τις οποίες να νοιάζεται ο απλός κόσμος; Στην ερεύνα που έκανα μετέπειτα κατάλαβα την αλήθεια.
Προπαγάνδα. Αυτή είναι η μαγική λέξη που συνδέει και τα δυο αυτά γεγονότα. Στον 21ο αιώνα, της πληροφόρησης και της τεχνολογίας, ο κόσμος μπορεί να γίνει ακόμη, άβουλα και άκριτα θύμα ενός οποιουδήποτε πονηρού κυκλώματος, με ειδεχθή κίνητρα.

O johnny της καρδιάς μας.

Ένα κράμα χαρακτηριστικών ακραίων, που συνδυάζουν τον κωλοπαιδισμό του James Dean, λίγη από τη ρομαντική γοητεία του Gary Grant και το gothic προφίλ των ηρώων των Argento και Hitchcock. Ίσως γι' αυτό παραμένει στην κορυφή εδώ και τόσα χρόνια, με ένα καταπληκτικό ρεπερτόριο από ρόλους, που κάποιοι ηθοποιοί θα σκότωναν για να αποκτήσουν. Όποιο ρόλο και να έχει υποδυθεί καταφέρνει να σε κάνει να τον αγαπάς, είτε είναι φονικός κουρέας, είτε μαστουρωμένος αμερικάνος σε κρίση, είτε ακόμη και παρανοϊκός εργοστασιάρχης. Αυτός είναι ο Johhny Depp, o ροκάς ινδιάνος από το Kentucky, που διαμόρφωσε μια ολόκληρη εποχή στο σύγχρονο κινηματογράφο.

Edward Scissorhands (1990)

What's eating Gilbert Grape (1993)

Arizona Dream (1993)

Ed Wood (1994)

Donnie Brasco (1997)

Fear and Loathing in Las Vegas (1998)

From Hell (2001)

Blow (2001)

Pirates of the Caribbean (2003)

Secret Window (2004)

Charlie and the Chocolate Factory (2005)

Sweeney Todd: The Demon Barber of Fleet Street (2007)

Public Enemies (2009)

Ποιός έκλεψε τα Χριστούγεννα;

Είναι η ιδέα μου; Μήπως συμβαίνει μόνο σε μένα. Μηδενικός ενθουσιασμός για τις μέρες που πλησιάζουν, μηδενικά σχέδια, μηδενική διάθεση για κλασσικές συναντήσεις με συγγενείς και χριστουγεννιάτικα εδέσματα. Παρατηρώ τον κόσμο γύρω μου να χαμογελά μόνο μέχρι τη γωνία όπου πια δεν θα μπορεί να τον δεί κανείς να κατσουφιάζει. Μια Χριστουγεννοκατάθλιψη, αυτό θα μπορούσε να αποδώσει επακριβώς αυτό που νιώθω και παρατηρώ. Ίσως πια ο Άγιος Βασίλης αντί για δώρα θα έπρεπε να μεταφέρει κούτες με αντικαταθλιπτικά και τσιγάρα...πλήρης απομυθοποίηση. Που είναι τα οικογενειακά Χριστούγεννα των παιδικών μου χρόνων όπου οικογένεια. συγγενείς, φίλοι, γνωστοί ακόμη και περαστικοί γίνονταν ένα σε πολύχρωμα σπίτια με καρεδάκια στα τραπεζάκια, με πενιχρά στολίδια και με πολλές πολλές μυρωδιές απο γλυκά και φαγητά; Το μόνο που έμεινε να μας θυμίζει πραγματικά Χριστούγεννα είναι εκείνες οι παλιές και πολλές φορές φορές κοκκινοπές φωτογραφίες που βρίσκονται καταχωνιασμένες στα συρτάρια.

Φόρος τιμής

Εκει...
ανάμεσα στις θολές γραμμές
του αστικού τοπίου,
εκεί...
ανάμεσα στα πυκνά δέντρα
των απάτητων κορυφών,
εκεί...
ανάμεσα στα κιτρινοπά μονοπάτια
του αχανή κάμπου
εκεί...
ανάμεσα στους κοιλώδεις βράχους
του απύθμενου πελάγους
...ακούγεται μια φωνή...
...δυό φωνές...
...τρείς...
...ένας βαρύς αχός...
από αυτούς που έφυγαν δοξασμένοι,
και αυτή η γή ποτέ δεν τους ξανάδε.
Κλαίνε απαρηγόρητα μέσα σε λευκά πέπλα
γιατί αισθάνονται τον όλεθρο...
γιατί αισθάνονται τον υποντροπιασμό...
γιατί αισθάνονται...
αισθάνονται...
ακούτε;

Time for music...

Δύο από τα τραγούδια με τα οποία έχω κολλήσει άσχημα:

Role Play

Είναι δικαίωμα σου...
να ψάχνεσαι.
Μήν το πετάς αυτό το δικαίωμα.
Μη μένεις στάσιμος.
Ψάξε μέχρι τον πυρήνα
της υπαρξής σου.
Μόνο έτσι θα αντιληφθείς
το ρόλο σου.
Ένα παιχνίδι ρόλων
είναι η ζωή.
Καθημερινές θεατρικές παραστάσεις,
με πρωταγωνιστές, δευτεραγωνιστές,
κομπάρσους, σκηνοθέτες, σεναριοπλάστες.
Μια καθημερινή παράσταση
στην οποία συμμετέχεις,
και τελειώνεις μόλις πέφτει η αυλαία.
Την υπαρξή σου θα την καταλαβαίνεις,
θα την καθορίζεις πάντα μέσω της
συνύπαρξής σου.
Ενα παιχνίδι ρόλων...
είναι η ζωή.

Τέχνη με νόημα...

Ο διάλογος καρποφορεί. Ύστερα από φιλική συζήτηση για την τέχνη γενικότερα και ειδικότερα σκέφτηκα να παραθέσω τρία απτά παραδείγματα στρατευμένης τέχνης που συνεχίζουν να είναι διαχρονικά και βαρυσήμαντα. Κοινός τόπος και στα τρία η Ελλάδα.

Βίκτωρ Ουγκώ - Τα Ανατολίτικα

Ο Βίκτωρ Ουγκώ αναφορικά με το ελληνικό ζήτημα υπήρξε από τους πλέον όψιμους ευρωπαίους διανοούμενους, που έλαβαν φιλελληνική στάση.

Οι πρώτες του ποιητικές αναφορέας σχετικά με τον αγώνα των Ελλήνων εμφανίζονται το 1826 με τη δημοσίευση στο γαλλικό Τύπο του ποιήματος Τα Κεφάλια του Σαραγιού (Les têtes du serail), εμπνευσμένου από την Έξοδο του Μεσολογγίου, όπου εμφανίζονται μεταξύ των 6000 κεφαλών, που είχαν αποσταλεί στο σαράγι να συνομιλούν μεταξύ τους τα τρία κεφάλια του Μάρκου Μπότσαρη, του Επίσκοπου Ρωγών Ιωσήφ και του Κωνσταντίνου Κανάρη. Το 1827 συνθέτει τα ποιήματα Ναβαρίνο (Navarin) και Ενθουσιασμός (Enthousiasme) και την επόμενη χρονιά τα Κανάρης (Canaris), Λαζάρα (Lazzara) καθώς και το περίφημο Ελληνόπουλο (L'enfant). Όλα τα παραπάνω ποιήματα περιελήφθησαν στη συλλογή Τα Ανατολίτικα.


Ευγένιος Ντελακρουά - Η σφαγή της Χίου

Περισσότεροι από 40.000 κάτοικοι του νησιού της Χίου σφαγιάστηκαν ή αιχμαλωτίστηκαν ενώ μεγάλο μέρος του πληθυσμού διέφυγε προς τα Ψαρά, τις Κυκλάδες και την Πελοπόννησο, όταν οι Οθωμανοί εισέβαλαν στο νησί το Μάρτιο του 1922. Οι Οθωμανοί έκαψαν σπίτια και σκότωσαν όλα τα παιδιά κάτω των 3 ετών, όλους τους άνδρες από 12 ετών και πάνω, καθώς και όλες τις γυναίκες από 40 ετών και πάνω, με εξαίρεση αυτούς που ήταν πρόθυμοι να ασπαστούν το Ισλάμ. Εμπνευσμένος από την σφαγή της Χίου ο Ευγένιος Ντελακρουά ζωγράφισε τον ομώνυμο πίνακα που εκτέθηκε στο Παρίσι και έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ευαισθητοποίηση της γαλλικής κοινής γνώμης για τον επαναστατικό αγώνα των Ελλήνων.

Η νίκη της Σαμοθράκης

Η Νίκη της Σαμοθράκης είναι ένα πρωτότυπο μαρμάρινο πιθανότατα ροδικό έργο που φυλάσσεται στο Λούβρο. Η Νίκη καταφθάνει πάνω σε πλώρη πλοίου για να στρέψει τους νικητές σε ναυμαχία. Ήταν στημένη πάνω σε τεχνητή λιμνούλα ώστε η παράσταση να αποκτά αληθοφανή χαρακτήρα. Χρονολογείται γύρω στο 190 π.Χ.

Raindrops

Και ναι τελείωσε και η σημερινή μέρα. Από τις πιο κουραστικές ever. Σε συνδυασμό με την βροχή που δε λέει να σταματήσει, με έκανε να ονειρεύομαι σε όλη τη διαδρομή το μαλακό μου κρεβατάκι...

Κόκκινα γαρύφαλλα

Κόκκινα γαρύφαλλα,
γεμίζει σιγά σιγά το λειβάδι.
Μυρωδάτα και άγρια,
υπενθυμίζουν πως έρχεται η άνοιξη.
Στρώνουν το κόκκινο χαλί,
για άλλες μέρες...
πιο ωραίες, πιο ελεύθερες,
πιο ανθρώπινες.

Κόκκινα γαρύφαλλα,
και για σένα και για μένα.
Μυρωδάτα και άγρια,
υπενθυμίζουν πως η νιότη δεν χάθηκε.
Οιωνός θαρρείς πως είναι,
για άλλες μέρες...
πιο ωραίες, πιο ελεύθερες,
πιο μαχητικές.

Koop Island Blues