αστέρι μου...

Αστέρι μου...
γλυκό μου άστρο του βορρά,
άραγε από ποιό γαλαξία κατέβηκες;
τι μακρινά ταξίδια σου αρέσει να κάνεις;
θέλουν κουράγιο τα ταξίδια,
να το θυμάσαι.
κάθε φορά που σε κοιτώ
χιλιάδες χρυσές σταγόνες πέφτουν πάνω μου
και λιώνουν αργά
το κορμί μου...
το μυαλό μου...
τις αναμνήσεις μου...
Αχ, άνοιξε αυτή την πόρτα
και άσε με να μπώ...
δε με τρομάζει τίποτα
όσο όμορφο και άσχημο.
Μόνο άσε με,
να σε διαβάσω, να σε νιώσω,
να μπώ μέσα σου και να γίνω ένα 
με την ψυχή σου...
Μη με φοβάσαι,
αστέρι μου,
κακό δεν μπορώ να σου κάνω
μόνο να σου παραδωθώ
απόλυτα...