Μου έλειψες...

Σκοτάδι πάλι και μκρές αναλαμπές.
Μου έλειψες πολύ,
όχι εσύ, αλλά η σκόνη σου.
Τα καρφιά που με τρυπάνε
στους τοίχους σου.
Η μαύρη σκέψη σου,
με τα σύννεφα.
Η μουσική σου,
που βρίσκεται μέσα σε κάθε μου κύτταρο.
Μου έλειψες.
Κάθε σου βλέμμα,
λεπίδα στον στίχο μου.
Κάθε σου χαμόγελο,
ο κόσμος όλος
και η ζωή ολάκερη.
Μην ξαναφύγεις,
δεν θα το αντέξω,
έτσι όπως λιώνεις τον κόσμο μου
και καθορίζεις το εγώ μου.
Είσαι κομμάτι μου πιά,
και το ξέρεις.
Μου έλειψες...
πολύ.