Viva la revolution...

Η 17 Νοέμβρη πλησιάζει, αλλά προηγείται μια Παρασκευή και δεκατρείς...
Αλλά τι σημασία έχουν πια οι μέρες; Για τους ανθρώπους γύρω μου κάθε μέρα είναι πια η ίδια.
Θλιβερή μιζέρια και φευγαλέα τι-θα-φάω-σήμερα απλώνονται στην ατμόσφαιρα και περιορίζουν το οξυγόνο...να δείτε που μπορεί να ευθύνονται και αυτά για την τρύπα τού όζοντος. Κι εκεί που έχεις συνηθίσει να ζείς τη ζωούλα σου ευβλαβικά και υπάκουα έρχεται και σε βρίσκει αυτό το μεγάλο σύννεφο μιζέριας...που όσο πάει και εξαπλώνεται. Γκρίνια, γκρίνια, γκρίνια...εμβόλιο δυστυχώς για αυτή τη σύγχρονη αρρώστια δεν βγάλανε. Κι εκεί που ήμουν έτοιμη να την βαρέσω την ένεση...το είδα αλλιώς. Θα κάνω επανάσταση ενάντια στην μιζέρια...ίσως θα φύγω, έστω και για λίγο... να ξεκουραστεί λιγάκι το μυαλό μου, από τα φονικά γκρινιαρόγατα...so, viva la revolution!!!!!!!

PS...Κάνε κι εσύ μια επανάσταση, μέρες που έρχονται!!!!