Αντίστροφη μέτρηση...

Εδώ και κάποιες μέρες μετράω αντίστροφα. Η επαγγελματική μου καριέρα ξεκινά σε λίγο και δεν ξέρω αν είμαι έτοιμη να την αντιμετωπίσω. Τόσο καιρό ήμουν ο άνθρωπος πίσω από το θρανίο και τώρα πρέπει να μετακινηθώ μπροστά του. Μια μετακίνηση που σχετίζεται περισσότερο με την ψυχολογία μου παρά με το χώρο.
Τα βράδια σκέφτομαι αν θα είμαι έτοιμη για τα νέα δεδομένα που θα περικυκλώσουν τη ζωή μου, σαν γνήσιος εκπρόσωπος της ανασφάλειας και θιασώτης της προσκόλλησης στο παρελθόν, στο γνώριμο, στο σίγουρο. Πώς να ξεφύγω από την μαθητική μου ψυχολογία και να αναλάβω ξαφνικά να μεταφέρω αυτά που ξέρω χωρίς να χάσω το σεβασμό των παιδιών; Δύσκολη διαδικασία. Το μόνο για το οποίο είμαι σίγουρη είναι οτι δεν είμαι λιπόψυχη και δειλή. Αυτά είναι τα δύο πράγματα που θα χρειαστώ περισσότερο.
Όσοι είστε στην ίδια φάση με 'μένα ίσως καταλαβαίνετε το δίλλημα μου, ίσως και να σκέφτεστε τα ίδια πράγματα. Να θυμάστε όμως οτι τίποτα δεν είναι πιο σημαντικό από την εμπιστοσύνη στον ίδιο σας τον εαυτό. Αυτό θα είναι το κεφαλόσκαλο της επαγγελματικής σας καριέρας.