Φόρος τιμής

Εκει...
ανάμεσα στις θολές γραμμές
του αστικού τοπίου,
εκεί...
ανάμεσα στα πυκνά δέντρα
των απάτητων κορυφών,
εκεί...
ανάμεσα στα κιτρινοπά μονοπάτια
του αχανή κάμπου
εκεί...
ανάμεσα στους κοιλώδεις βράχους
του απύθμενου πελάγους
...ακούγεται μια φωνή...
...δυό φωνές...
...τρείς...
...ένας βαρύς αχός...
από αυτούς που έφυγαν δοξασμένοι,
και αυτή η γή ποτέ δεν τους ξανάδε.
Κλαίνε απαρηγόρητα μέσα σε λευκά πέπλα
γιατί αισθάνονται τον όλεθρο...
γιατί αισθάνονται τον υποντροπιασμό...
γιατί αισθάνονται...
αισθάνονται...
ακούτε;

Time for music...

Δύο από τα τραγούδια με τα οποία έχω κολλήσει άσχημα:

Role Play

Είναι δικαίωμα σου...
να ψάχνεσαι.
Μήν το πετάς αυτό το δικαίωμα.
Μη μένεις στάσιμος.
Ψάξε μέχρι τον πυρήνα
της υπαρξής σου.
Μόνο έτσι θα αντιληφθείς
το ρόλο σου.
Ένα παιχνίδι ρόλων
είναι η ζωή.
Καθημερινές θεατρικές παραστάσεις,
με πρωταγωνιστές, δευτεραγωνιστές,
κομπάρσους, σκηνοθέτες, σεναριοπλάστες.
Μια καθημερινή παράσταση
στην οποία συμμετέχεις,
και τελειώνεις μόλις πέφτει η αυλαία.
Την υπαρξή σου θα την καταλαβαίνεις,
θα την καθορίζεις πάντα μέσω της
συνύπαρξής σου.
Ενα παιχνίδι ρόλων...
είναι η ζωή.