THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES

Πέμπτη 20 Αυγούστου 2009

Αδερφές Ψυχές...


...άγχος, κούραση, νεύρα, δρόμοι, αυτοκίνητα, απαίσιες πωλήτριες, ουρές στο super, στην εφορία, στη δεή, χαρτιά, άθλιοι καφέδες, γκρίζοι τοίχοι, έντονα φώτα...κι εσύ να ψάχνεις για λίγο οξυγόνο, έναν άνθρωπο που θα σε πάει κάπου αλλού. Η πόρτα χτυπάει...ποιός θα ήθελες να είναι;...Το πρώτο άτομο που θα σου έρθει στο μυαλό είναι η αδελφή ψυχή σου, your soulmate αγγλιστί. Δυστυχώς, αυτό το νόημα απέκτησε σήμερα ο όρος. Παρ'όλα αυτά,αυτή είναι η σημασία του όρου σύφωνα με την ασιατική φιλοσοφία:
«Κάθε άνθρωπος δημιουργήθηκε σαν μια ψυχή ολόκληρη και αυτόνομη, χωρίς την ανάγκη άλλων. Όμως το μάθημά μας για να μπορέσουμε να αγγίξουμε το Όλον και να γίνουμε ένα μαζί Του υπήρξε το να διαχωριστούμε και να αναζητούμε συνέχεια το κομμάτι που μας λείπει. Ενώ προσπαθούμε να ξαναγίνουμε ολόκληροι, μαθαίνουμε πολλά, διότι μόνο έτσι θα μπορούσαμε να δώσουμε σημασία στο τι συμβαίνει γύρω μας και όχι μόνο μέσα μας. Έτσι, όσο ζούμε σε αυτήν την υλική υπόσταση που ονομάζουμε ζωή, γεννιόμαστε μαζί με την ανάγκη της παρουσίας άλλων και αναζητούμε συνέχεια την συντροφιά τους, προσπαθούμε να συμβιώνουμε αρμονικά, διότι δεν είμαστε ολόκληροι, δεν είμαστε αυτόνομοι. Αλλά στην ουσία αναζητούμε απεγνωσμένα τα κομμάτια που μας λείπουν και όχι την οποιαδήποτε συντροφιά»
Ο δυϊσμός είναι μια άλλή θεωρία που υποστηρίζει ότι για κάθε έννοια υπάρχει και μια άλλη αντίστοιχη. Ότι τα πάντα αποτελόυνται από δύο συνιστώσες.
Επίσης ο Θεός είπε στο Νόε να βάλει από δυό ζώα του ίδιου είδους στην κιβωτό.
Επίσης ένα Κινέζικο ρητό λέει οτι τα καλά πράγματα έρχονται σε ζευγάρια.
Κι εγώ δεν μπορώ παρά να αναρωτιέμαι, πόσο εύκολο είναι να βρούμε την αδερφή ψυχή μας, αν φυσικά υπάρχει; Βρίσκεται κάπου εκεί έξω όπως φαίνεται να ισχυρίζονται οι περισσότερες αμερικάνικες σαχλοκομωδίες ή μήπως θα τη συναντήσουμε σε μια άλλη ζωή όπου θα μπορέσουμε να ζήσουμε ενωμένοι για πάντα. Μήπως την έχουμε βρεί και δεν το ξέρουμε; Μήπως είμαστε πολύ εγωϊστές για να θέλουμε να τη βρούμε; Μήπως δεν θέλει να μας βρεί αυτή; Μήπως, μήπως, μήπως;

Τρίτη 18 Αυγούστου 2009

Αντίστροφη μέτρηση...



Εδώ και κάποιες μέρες μετράω αντίστροφα. Η επαγγελματική μου καριέρα ξεκινά σε λίγο και δεν ξέρω αν είμαι έτοιμη να την αντιμετωπίσω. Τόσο καιρό ήμουν ο άνθρωπος πίσω από το θρανίο και τώρα πρέπει να μετακινηθώ μπροστά του. Μια μετακίνηση που σχετίζεται περισσότερο με την ψυχολογία μου παρά με το χώρο.
Τα βράδια σκέφτομαι αν θα είμαι έτοιμη για τα νέα δεδομένα που θα περικυκλώσουν τη ζωή μου, σαν γνήσιος εκπρόσωπος της ανασφάλειας και θιασώτης της προσκόλλησης στο παρελθόν, στο γνώριμο, στο σίγουρο. Πώς να ξεφύγω από την μαθητική μου ψυχολογία και να αναλάβω ξαφνικά να μεταφέρω αυτά που ξέρω χωρίς να χάσω το σεβασμό των παιδιών; Δύσκολη διαδικασία. Το μόνο για το οποίο είμαι σίγουρη είναι οτι δεν είμαι λιπόψυχη και δειλή. Αυτά είναι τα δύο πράγματα που θα χρειαστώ περισσότερο.
Όσοι είστε στην ίδια φάση με 'μένα ίσως καταλαβαίνετε το δίλλημα μου, ίσως και να σκέφτεστε τα ίδια πράγματα. Να θυμάστε όμως οτι τίποτα δεν είναι πιο σημαντικό από την εμπιστοσύνη στον ίδιο σας τον εαυτό. Αυτό θα είναι το κεφαλόσκαλο της επαγγελματικής σας καριέρας.

Σάββατο 8 Αυγούστου 2009


Επίγειοι παράδεισοι...πώς να τους ξεπεράσεις?
Τα μάτια όμως συνηθίζουν στο ωραίο και η επιστροφή στην πραγματικότητα γίνεται με τεράστια δυσκολία!
Πώς να μη θαυμάσεις?